Selam blog. Ben geri geldim şifremi zor olsada hatırladım bundan sonra daha çok görürüşürüz umarım

Yine sınavlar yine stres ne yapacağımı bilemiyorum böyle durumlarda.Kafam allak bullak olmuş durumda, arada bir çıkıp bisikletle turluyorum ama pek de rahatladığım söylenemez.İnsan doğup büyüdüğü topraklardan uzak oldumu para, internet... hiçbiri derman olmuyor bu yaraya.Bu psikolojiyi ne zaman aşarım bilmiyorum ama bir an önce aşmam gerek çünkü daha 4 veya 5 sene daha o topralardan uzak olacağım.Tabi bunu 3 e indirmekte benim elimde.
İşte hep böyleyim bu aralar düşünüyorum düşünüyorum ama hep anlamsız boş beleş şelyer hiç bir çözüm yok sadece sorun artık çözüm üretmem gerek ne de olsa mühendis olcam ya??

Offfffffffffffffffffffffffffff

Aylardan ağustos ve ben hala izmirdeyim izmirde olmak kulağa hoş gelebilir ancak yaz okulu için burda olunca o kadar da iyi değil hatta berbat 40 derece sıcaklıkla matematik dersi çekilmiyo.
Ama ben bunu hak ettim sene içinde çalışsaydım şimdi bende sakaryada basket oynardım ama olmadı...

MUTSUZ SON

okulun ilk senesi bitti ben ikinci sınıfa geçmem gerekirken hala daha birinci sınıftayım .Arkadaşlarım artık ikinci sınıfta .... hayatında ilk defa böyle bir durumla karşılaşıyorum berbat bişeymiş insanı hiç mutlu etmiyor doğal olarak.inşallah yaz okulunda geçerim

GERİ DÖNÜŞ

selam blog ben geri döndüm uzun bir süredir bilgisayar ve internetten uzaktım.bunun nedenini bilmiyorum hayat öyle gerektirdi diyelim.bu arada ikinci dönem vizelerim başladı ve ben yine berbat bir giriş yaptım sınavlara.artık herşey finallere kaldı gibi...

Para para para

Parasızlığın insana vermiş olduğu o iğrenç duyguyu ölesiye yaşadığım şu günlerde günlük sayesinde biraz nefes alıp, insanı mahfeden bu kötü psikolojiden azıcık uzaklaşmış oluyorum.
Artık resmen pes ettiğimi söyleyebilirim.Ne okul ne de bilmem ne neyse artık bıktım hepten kendimi avutacak bir şey bulamıyorum artık.Önceden hep bu dünya fani mühim olan ahiret der kendimi biraz olsun avuturdum şimdi bu aklıma hiç gelmiyor.Zaten gelincede korkuyorum, çünkü orayı da çok boşladım.kendimi hayatın sıcak kollarına adamış bir şekilde uçuruma doğru gidiyorum adada beni mutlak biri kurtarmaya çalışırdı.Burda ise kimsem yok 3 kafadar gezip duruyoruz.Şu blogda olmasa ne yaparım bilmem bana baya iyi geliyor kafam attımı iki parça yazıyorum , biraz efkarlanıyorum süper oluyor.Bundan dolayı cumiye bir teşekkür borçluyum.Bu arada cumi bu üç kafadarın en ateşlisi çarizartımız o bizim

lahmacun sevdası

sonunda evime gelebildim tabiki ilk iş olarak bir buçuk aydır hasretini çektiğim lahmacunu yedim:-))yalnız sakarya çok soğukmuş izmirden buraya gelince kendimi kutuplara gelmiş gibi hissettim.herşeye rağmen insanın evine, sevdiklerine kavuşması kadar güzel bir şey daha yok.gerçi şimdide izmirdekileri özlemeye başladım ama nasıl olsa on gün sonra dönücem.